Terug Naar De Jaren Vijftig Met Apple Family Sharing

Wie had kunnen bevroeden dat uitgerekend Apple ons stevig in de jaren vijftig geworteld wil houden?

Ja, je kan in iTunes vroege rock’n’roll kopen. Maar die vijftiger jaren bedoel ik niet. Ik doel op de jaren vijftig van de traditionele rolverdeling: een kostwinner en een thuisblijvende ouder, met liefst nog pappa als de eerste en mamma als de tweede.

Apple biedt Family Sharing: alle familieleden kunnen hun Apple IDs aan elkaar koppelen tot een familiegroep. In die groep kunnen ze hun Apple-aankopen met elkaar delen. Bovendien kan de groep ingesteld worden zodat alle volwassenen (ouders) de aankopen mogen goedkeuren die zijn aangevraagd door de kinderen.

Als Daan bijvoorbeeld Minecraft wil kopen op zijn iPad, gaat er een aankoopverzoek naar de iPhone van mamma en de iPad van pappa, en kunnen zij besluiten of ze de aankoop goedkeuren.

En nadat mamma de aankoop heeft goedgekeurd, kunnen alle familieleden de app gebruikne. Dus mamma en pappa kunnen Minecraft ook installeren, net als Lise, en vervolgens kunnen ze naar hartelust multiplayer Minecraft spelen.

Goeie deal, toch?

Nee.

De problemen beginnen als een aankoop moet worden betaald. Bij Apple Family Sharing is altijd één van de volwassenen de initiator van de familiegroep, en alleen de initiator kan een betaalwijze koppelen aan de familiegroep. Erger nog: de initiator kan ook echt maar één betaalmethode hebben.

Waarom is dat erg?

Nou, om te beginnen wordt dus elke aankoop van de kinderen betaald met die ene creditcard. Dus één van de ouders moet alle aankopen van de kinderen betalen. En als de kinderen iets met hun zakgeld willen kopen (en de aankoop dus terugbetalen), kunnen ze dat alleen met die ene ouder regelen.

Erger nog: dat geldt ook voor alle andere volwassenen in de groep. Concreet: als pappa de initiator van de groep is, dan loopt elke aankoop van mamma over pappa’s creditcard (of andersom). Dus pappa ziet en weet van alles wat mamma aankoopt, en mama moet hem terugbetalen voor haar aankopen (of andersom).

In een moderne familie, waarin beide (of alle) volwassenen hun eigen inkomen hebben en verantwoordelijk zijn voor hun eigen keuzes en uitgaven, ligt dit op de grens tussen belachelijk en beledigend.

Apple, dit moeten jullie echt beter doen.