In de jaren (wat zeg ik, decennia) dat ik droomde van mijn eerste boek*, had ik niet verwacht dat ik het jaar dat deze droom werkelijkheid werd zou afsluiten met vooral een gevoel van intense opluchting dat het voorbij is. Wat 2022 ook brengt, het heeft sowieso al een streepje voor omdat het niet 2021 is. Dat is de pijnlijke werkelijkheid, denk ik, van debuteren in een coronajaar. Nog los van de winkelsluiting, die het flink moeilijker maakte om mijn lezers te bereiken, bracht 2021 mij persoonlijk ook nog een covidinfectie, long covid en een burn-out.
Toch was het lang niet allemaal kommer en kwel. In tegendeel: er is op schrijfgebied veel goeds gebeurd vorig jaar. Daarom toch wel de traditionele jaarlijkse terugblik. Wat heeft 2021 mij als schrijver gebracht?
Vandaag, zaterdag 5 juni, heeft Klaverblad tot mijn enorme vreugde de Schaduwprijs gewonnen, de jaarlijkse prijs voor het beste thrillerdebuut van het afgelopen jaar (naast de Gouden Strop voor de beste thriller).
De uitreiking vond plaats in de Bibliotheek Utrecht. Na de Zilveren Strop voor het beste spannende korte verhaal (gewonnen door Hugo Luijten) en de Hebban Thrillerprijs (Toni Coppers) was het moment daar dat de winnaar van de Schaduwprijs bekend werd gemaakt. Het was een onbeschrijflijk gevoel om op dat moment mijn eigen naam te horen, en de titel van mijn eerste boek. In de meest letterlijke zin werd een van mijn grootste dromen werkelijkheid. (Daarna kreeg Bernice Berkleef de Gouden Strop.)
Ikzelf, Hugo Luijten, Bernice Berkleef en Toni Coppers (fotografie Anna van Kooij)
Vanwege de coronamaatregelen konden alleen de genomineerden, juryvoorzitters, organisatie en pers aanwezig zijn. Maar verder kon iedereen de uitreiking als livestream volgen via de website van de Bibliotheek Utrecht.
Nu ga ik even buiten adem achterover zitten, na het verwerken en beantwoorden van een tsunami aan reacties op social media, WhatsApp, e-mail en telefoon. Wat een dag. Zelfs Volkskrant, AD, Telegraaf en Nu.nl hebben het nieuws opgepakt!
PS: De organisatie blijkt ook nog eens een fantastische boektrailer te hebben gemaakt:
We spraken uiteraard over Klaverblad en waar het boek over gaat, over inspiratiebronnen en voorbeelden, hoe mijn eigen verleden in Amsterdam-Noord in het boek is doorgedrongen; en ook over hoe het is om als mannelijke schrijver een vrouwelijke hoofdpersoon te schrijven. (Spoiler alert: veel makkelijker dan me inleven in een gewetenloze crimineel.)
Het gesprek is live uitgezonden op Facebook, maar je kan het uiteraard ook terugkijken (helaas wel alleen op Facebook).
En ik heb een aantal exemplaren van Klaverblad gesigneerd, dus als je snel bent, kan je een gesigneerd exemplaar bestellen bij de winkel!
De boekpresentatie was een groot succes gisteravond (vond ik zelf in elk geval). Nu de YouTube Premiere is geweest, kan je de opname gewoon als video terugkijken.
Toch was de manifestatie Nederland Vertaalt een leuke dag, met als hoogtepunt een vertaalworkshop met de overige genomineerden, andere inzenders en geïnteresseerden. Na een uitvoerige bespreking van de genomineerde vertalingen werden de deelnemers in kleine groepjes ingedeeld om ter plaatse een vertaling te maken van een Nederlands kinderliedje. Onze opdracht was het altijdgroene en surrealistische In de maneschijn.
Helaas pindakaas, mijn 