Categorie archieven: Blog

Waarom Ik Niet Meer Met Anti-Vaxxers Discussieer, Maar Ze Ontvriend

Gisteravond heb ik iemand ontvriend en geblokkeerd op Facebook na een discussie over vaccinatie.*

Hij was niet eens rabiaat fundamentalistisch over het onderwerp. Desalniettemin droeg zijn debatteerstijl alle kenmerken van de wijd verbreide desinformatiestrategie van de antivaccinatiebeweging. En daarom weiger ik mij nog langer te laten verleiden tot deze discussies. En daarom zal voortaan iedereen die dit debat probeert te voeren op mijn tijdlijn of mijn website, en die na meerdere waarschuwingen niet ophoudt, hetzelfde lot ondergaan als deze iemand.

“Maar discussie is goed,” hoor ik je argumenteren. “Discussie maakt mogelijk dat deelnemers van gedachten veranderen, informatie en standpunten uitwisselen, wetenschappelijke kennis delen. Het monddood maken van het debat houdt louter onenigheid in leven en verhindert verandering.”

Dat zou waar zijn als de gegeven omschrijving van de meerwaarde van debat van toepassing was op anti-vaccinatiespreekbuizen.

Maar dat is hij niet.

O nee? Waarom niet?

IZA, VGZ en de Kunst van het Communiceren

UPDATE: Op 29 december liet VGZ mij in een e-mailreactie op mijn klacht weten dat ze naar hun eigen smaak inmiddels wel genoeg antwoorden hadden gegeven op mijn kritische vragen. (Tussen de regels door wist hun reactie haarfijn over te brengen dat ze onder geen voorwaarde bereid waren mijn gelijk te erkennen, laat staan om excuses te produceren voor hun gekluns. Het feit dat hun antwoorden maar zelden aansloten op mijn vragen bleef ook onbeschouwd.) Met het nieuwe jaar–en daarmee de livegang van Mijn VGZ voor IZA-klanten–voor de deur was de hele klacht toch sowieso mosterd na de maaltijd, vindt u niet, meneer?

In het vervolg van hun reactie bleek de boter op hun hoofd echter toch echt langs hun slapen naar beneden te druipen: de afgewezen declaratie waarmee het allemaal was begonnen was “herbeoordeeld” en in tweede instantie goedgekeurd. Aangezien ik me moeilijk kan voorstellen dat de ontbrekende gegevens spontaan op de declaratie waren verschenen, interpreteer ik dat lekker als impliciete excuses–kennelijk vond VGZ toch dat ik een punt had…


 

IZA wordt VGZ.

Misschien niet het meest wereldschokkende nieuws, maar als je–zoals ik–al jaren je zorgkosten verzekert bij de een, is deze ongevraagde overstap naar de ander relevant.

En amusant.

Zoals een anekdote over een mislukte wortelkanaalbehandeling amusant kan worden.

Na jaren.

Nu ben ik toch benieuwd naar het hele verhaal…

Energie: Stap Over Of Gooi Geld Weg

Niet elke Nederlander neemt de moeite om jaarlijks een nieuwe energie-aanbieder uit te kiezen.

Als er iets is wat mij de indruk geeft dat het goed gaat met de economie, is het dat wel. Hoe erg kan het gesteld zijn met de financiën van de gemiddelde Nederlander, als men massaal jaarlijks honderden euro’s besparing laat liggen?

Elk jaar–of in elk geval aan het einde van het contract–heeft elke Nederlander de keuze uit een paar opties:

Welke opties?

De Kunst Van Het Goed Zijn

Is het überhaupt mogelijk om goed te zijn in kunst?

Vorig jaar heb ik een zeer plezierige week doorgebracht in een hotel aan het strand, waar ik de training Inzicht en Invloed van Bureau Zuidema volgde. Om tegenwicht te bieden voor de emotioneel veeleisende, confronterende inhoud van de cursus als geheel, telde het programma van de laatste dag een oefening die nergens anders voor diende dan het genereren van een goed gevoel. De oefening bestond uit vijf minuten om voor de groep alles op te sommen wat je aan goede eigenschappen en positieve punten over jezelf kon bedenken*, waarna je mocht toehoren hoe de anderen beurtelings alle positieve dingen opsomden die zij van je hadden gezien. Het moge geen verrassing zijn dat iedereen zich na afloop van deze oefening erg goed voelde over zichzelf; het was immers niets meer of minder dan een bad van oprechte en onverwachte complimenten.

Toen het mijn beurt was, noemde ik als een van mijn positieve punten dat ik goed kan autorijden**.  Daarop reageerde medecursist Michael, een geweldige vent maar veel meer een motorrijdende, maximumsnelheid-verslindende, met-vier-biertjes-de-snelweg-opkunnende macho dan ik ooit zou kunnen zijn, zonder alle dédain uit zijn stem te kunnen filteren:

“Je kan je zeker heel goed aan de regels houden.”

Oei, wat gaf je daarop voor repliek?

Eerste Klas Gedrag

Den Haag Centraal, 16:44. De NS heeft weer eens de helft van het treinstel elders laten staan. Omdat de intercity naar Amsterdam dan altijd schreeuwend druk is—en vooral omdat ik in een volgestouwde coupé niet aan schrijven toe kom—geef ik bij de automaat nog snel het extra geld uit voor een upgrade naar eerste klas. Net op tijd zijg ik neer om een comfortabele stoel met ruimte om me heen voor mijn typende ellebogen, en ga aan het werk.

Op station Leiden komen twee keurige dames van rond de veertig de coupé binnen. Met besmuikte bravoure zegt de brunette in het wilde weg:

“Ik ga gewoon hier zitten hoor!”

Wat gebeurde er toen?

Vertalen In De Maneschijn

ManeschijnHelaas pindakaas, mijn vertaling van Blauw van The Scene heeft de jury van Nederland Vertaalt nét niet kunnen overtuigen om mijn nominatie te verzilveren met de vertaalprijs Nederlands-Engels van het Prins Bernhard Cultuurfonds.

Gefeliciteerd, Marc Spierings!

Toch was de manifestatie Nederland Vertaalt een leuke dag, met als hoogtepunt een vertaalworkshop met de overige genomineerden, andere inzenders en geïnteresseerden. Na een uitvoerige bespreking van de genomineerde vertalingen werden de deelnemers in kleine groepjes ingedeeld om ter plaatse een vertaling te maken van een Nederlands kinderliedje. Onze opdracht was het altijdgroene en surrealistische In de maneschijn.

Dit hebben we ervan gemaakt:

Lees onze vertaling…

Nederland Vertaalt, En Ik Doe Mee

De genomineerde vertalingen staan online; wie denk jij dat er wint?

Nederland Vertaalt in NRCIk sta in het NRC!

Het Prins Bernhard Cultuurfonds reikt jaarlijks de Martinus Nijhoff Vertaalprijs uit voor de beste boekvertaling naar het Nederlands. Rondom de uitreiking van deze prijs organiseert het Fonds een vertaalwedstrijd in vijf talen/richtingen: Nederlands-Duits, Russisch-Nederlands, Engels-Nederlands, Nederlands-Engels en Frans-Nederlands.

Dit jaar was de Nederlands-Engelse opdracht het vertalen van de rockklassieker Blauw van The Scene*. Die worst was mij als Scene-fan te groot om te weerstaan. Een vertaling was zo gemaakt, en ergens in december stuurde ik mijn Blue in–om vervolgens de hele wedstrijd te vergeten.

Dus wat gebeurde er toen?

Open Brief aan de Staatsloterij

StaatsloterijBeste Staatsloterij,

Uit de uitspraak van de Hoge Raad—en uit het feit dat de zaak überhaupt ooit is aangespannen—spreekt vooral een stuitende, van de realiteit losgekoppelde hebberigheid van de kant van de klagers. Dat mensen tot aan de Hoge Raad doorprocederen omdat hun minieme kans op een prijs destijds eigenlijk nog een heel klein beetje kleiner was, slaat mij met stomheid.

Dat is bijna net zo erg als de mensen die niet meededen aan de Postcodeloterij, en toch de brutale waanzin hadden om een zaak aan te spannen omdat hun buren hadden gewonnen.

Lees verder…

Mogelijke antwoorden op mijn 1e hater

Ik heb mijn eerste hater!

Licht vereerd, sterk geamuseerd en een tikje geïrriteerd vond ik vanmiddag in mijn Twitter-meldingen deze Tweet van ene Luuk uit 1963, in reactie op mijn betoog tegen de noodzaak van Moslim-verontschuldigingen en het nemen van afstand van terrorisme door Moslims.

Het Laatste Woord - Moslims (22 januari 2015) - klein

Domste Brief Ooit

Direct na dit vriendelijke kattenbelletje heeft deze Luuk mij volledig geblokkeerd op Twitter (kan zelfs zijn berichtje niet terughalen). De volgende antwoorden kan ik dus helaas niet naar hem toe sturen. Ik gun mezelf echter wel het genoegen van het componeren ervan, en dan kan ik ze natuurlijk net zo goed met de hele wereld delen.

Ik ben benieuwd!